SLOOP VAN PETER STRUYCKENS BLAUWE GOLVEN VOOR EEN PARK DAT NIET ZOMAAR KAN WORDEN AANGELEGD, IS GEEN VERSTANDIGE KEUZE

Vrijdag 28 april 2017 vond een discussie plaats over behoud of sloop van Blauwe Golven tijdens het Arnhems Nieuwscafé in de Molenplaats. Hieronder de standpunten van de Werkgroep Behoud Blauwe Golven Arnhem

1. De Arnhemse wethouder Gerrie Elfrink wil vóór het einde van dit jaar de gemeenteraad laten beslissen over de sloop van Blauwe Golven, een omgevingskunstwerk op het Roermondsplein van Peter Struycken uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. De wethouder heeft haast en maakt er een alles-of-niets-zaak van. De stad krijgt een Creatieve Corridor, maar op voorwaarde dat Blauwe Golven wordt gesloopt. Geen sloop van Blauwe Golven betekent dat er geen Creatieve Corridor komt. Wat ons betreft is dit politieke manipulatie.

2. Wethouder Gerrie Elfrink wil een ingreep doen op het Roermondsplein, een voor de stad gezichtsbepalende plek. Dat vraagt serieus en onafhankelijk onderzoek zou je zeggen: onderzoek naar de stedenbouwkundige, historische en kunsthistorische betekenis van het daar aanwezige omgevingskunstwerk van Peter Struycken, naar de daadwerkelijke milieu-effecten en naar de kosten en haalbaarheid van alternatieve plannen. Dat is allemaal niet gebeurd. De milieubezwaren van wethouder Elfrink en zijn ambtenaren tegen Blauwe Golven zijn nattevingerwerk, zijn argumenten voor sloop onjuist. De gemeenteraad wordt zonder onderzoek, zonder mogelijkheid van afweging en alternatieven voor het blok gesteld. Dat is onverstandig. Wij stellen dat degelijk onderzoek een vereiste is.

3. De wethouder gebruikte tijdens het debat van 3 april 2017 in de gemeenteraad een volstrekt onjuist argument voor sloop. Het omgevingskunstwerk Blauwe Golven zou volgens wethouder Gerrie Elfrink niet aanpasbaar zijn aan een noodzakelijke wegomlegging. Aanpassingen van Blauwe Golven aan veranderingen in het wegenplan zijn echter deel van het ontwerpconcept en dus zonder meer mogelijk, zoals Peter Struycken ook nog eens benadrukte in een na afloop van het debat geschreven brief aan de wethouder.

4. Volgens de wethouder behoren de muurtjes aan de Oude Kraan tot het kunstwerk, iets wat onjuist is en kenmerkend voor de wijze waarop de wethouder en zijn ambtenaren onjuiste argumenten gebruiken om sloop van Blauwe Golven onontkoombaar te maken.

5. Gedegen onderzoek zou ook antwoord kunnen geven op een vraag die door de wethouder  en zijn ambtenaren tot nog toe niet is gesteld. Die vraag is of op het Roermondsplein eigenlijk wel een park kan worden aangelegd, zoals ons op fraaie tekeningen wordt voorgespiegeld? Er hangt enkele meters boven het grondoppervlak behoorlijk wat oppervlakte aan afritten van de Mandelabrug. Wil in de schaduw van alle afritten, behalve korstmossen en schimmels, wel iets tot groei komen? Zal daar ooit sprake zijn van een behoorlijke grasmat, bomen en struiken? Wij betwijfelen dat.

6. De afritten leveren nog een ander probleem op. Peter Struycken ontwierp en plaatste de golven en kleurbanen met de bedoeling om de blik van de passant onder de donkere afritten door naar de rivier te trekken. Zonder golven en kleurbanen en met achterliggende beplanting worden de afritten ons inziens donkere holen.

7. Als argument voor sloop van Blauwe Golven zijn hittekaarten aangevoerd. Blauwe Golven zou een 'bakplaat' zijn. De hittekaarten laten echter zien dat niet Blauwe Golven, maar het Station een grote hittebron is.

8. Arnhem breekt een plek af die de stad voor bewoners en toeristen interessant maakt. Pleiten voor een Creatieve Corridor, zoals wethouder Gerrie Elfrink doet, maar eerst een zeer belangrijk omgevingskunstwerk van een vooraanstaand kunstenaar willen slopen, lijkt nogal tegenstrijdig. Veel Arnhemmers denken dat de geschiedenis door de gevechtshandelingen van 1944 grotendeels uit hun stad is weggepoetst. Dat is ontegenzeggelijk waar. Maar er is in Arnhem wel degelijk een reeks interessante historische monumenten. De AKU-fontein, Peter Struyckens Blauwe Golven, het werk van Rémy Zaugg aan de Mandelabrug en vele andere omgevingskunstwerk vertellen het verhaal van het zich moderniserende Nederland in de decennia na 1945. We hebben in Arnhem zaken in huis zoals de Sonsbeektentoonstelling van 1971, de Arnhemse School en Blauwe Golven, waarvoor nationaal en internationaal belangstelling bestaat. Als we ons niet door verstand en historisch besef willen laten leiden, laat het dan op z'n minst hebzucht zijn die ons de weg wijst. Met de Sonsbeektraditie, de Arnhemse School en met Peter Struyckens Blauwe Golven kun je in cultuur geïnteresseerde toeristen trekken en geld verdienen.