maandag 24 april 2017

SLOOP VAN PETER STRUYCKENS BLAUWE GOLVEN VOOR EEN PARK DAT NIET ZOMAAR KAN WORDEN AANGELEGD, IS GEEN VERSTANDIGE KEUZE

Vrijdag 28 april 2017 vond een discussie plaats over behoud of sloop van Blauwe Golven tijdens het Arnhems Nieuwscafé in de Molenplaats. Hieronder de standpunten van de Werkgroep Behoud Blauwe Golven Arnhem

1. De Arnhemse wethouder Gerrie Elfrink wil vóór het einde van dit jaar de gemeenteraad laten beslissen over de sloop van Blauwe Golven, een omgevingskunstwerk op het Roermondsplein van Peter Struycken uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. De wethouder heeft haast en maakt er een alles-of-niets-zaak van. De stad krijgt een Creatieve Corridor, maar op voorwaarde dat Blauwe Golven wordt gesloopt. Geen sloop van Blauwe Golven betekent dat er geen Creatieve Corridor komt. Wat ons betreft is dit politieke manipulatie.

2. Wethouder Gerrie Elfrink wil een ingreep doen op het Roermondsplein, een voor de stad gezichtsbepalende plek. Dat vraagt serieus en onafhankelijk onderzoek zou je zeggen: onderzoek naar de stedenbouwkundige, historische en kunsthistorische betekenis van het daar aanwezige omgevingskunstwerk van Peter Struycken, naar de daadwerkelijke milieu-effecten en naar de kosten en haalbaarheid van alternatieve plannen. Dat is allemaal niet gebeurd. De milieubezwaren van wethouder Elfrink en zijn ambtenaren tegen Blauwe Golven zijn nattevingerwerk, zijn argumenten voor sloop onjuist. De gemeenteraad wordt zonder onderzoek, zonder mogelijkheid van afweging en alternatieven voor het blok gesteld. Dat is onverstandig. Wij stellen dat degelijk onderzoek een vereiste is.


woensdag 12 april 2017

WETHOUDER ELFRINK GEEFT ONJUISTE ARGUMENTEN VOOR SLOOP BLAUWE GOLVEN

Na jaren van stagnatie en onenigheid wordt er weer gebouwd in Arnhem. Het in 1944 verwoeste centrum ondergaat een transformatie en de bouwprojecten getuigen van elan en historisch besef. Delen van de oude, gezichtsbepalende wederopbouwarchitectuur blijven behouden en het historische stratenplan wordt hersteld en verenigd met nieuwe architectuur. Arnhem lijkt bevrijd van de naoorlogse logica waarbij stadsvernieuwing per definitie uitwissing van historisch erfgoed betekende. Voor hun aanpak verdienen het huidige college van B en W en met name wethouder Elfrink lof.

Peter Struycken SHFT 33 1982
Maar juist nu het de goede kant op gaat, is het door wethouder Elfrink gepresenteerde plan voor een Creatieve Corridor een lelijke tegenvaller. Tegen het plan op zich is niets in te brengen. Het voorziet in een verbinding tussen Filmhuis, Rozet, het Coehoorngebied, kunsthogeschool ArtEZ en het Museum en dat is toe te juichen. Die verbinding zal ongetwijfeld bijdragen aan de aantrekkelijkheid en de levendigheid van de stad. Wat echter tegenvalt is de wijze waarop wethouder Elfrink de gemeenteraad en de stad wil laten beslissen over het lot van Blauwe Golven, het door beeldend kunstenaar Peter Struycken eind jaren zeventig ontworpen omgevingskunstwerk op het Roermondsplein.


BRIEF VAN PETER STRUYCKEN AAN WETHOUDER ELFRINK: EEN VERKEERDE VOORSTELLING VAN HET WERK

8 april 2017

Geachte heer Elfrink, 


Ik heb de raadsvergadering van 3 april j.l. gevolgd vanuit Curaçao. Prettig om te horen dat u vindt dat mijn werk onaangetast moet blijven en wanneer dat niet kan, u het in zijn geheel wilt verwijderen.


Van het werk zelf heeft u echter een verkeerde voorstelling. Het werk, zoals het er nu bij ligt, is het resultaat van ontwerp-afspraken tussen twee partijen, de dienst verkeer, die de wegen inbrengt en mijn inbreng, de structuur van de golven. De afspraak is dat binnen de grenzen van het terrein waar wegen zijn geen golven zijn en waar golven geen wegen. 

Extreem voorgesteld: zonder wegen zijn er alleen golven, zonder golven zijn er alleen wegen. Deze eenvoudige ontwerp verdeling was een van de (vele) randvoorwaarden die van mijn ontwerp werd gevraagd en die in goed overleg met de dienst verkeer is geformuleerd. Onderdeel van die afspraak was ook dat de inbreng van de wegen voorrang heeft boven de golven, maar dat de golven de invulling zijn van het terrein. In het ontwerpproces bleek dit prima te werken. Mijn ontwerp was klaar en goedgekeurd voordat de plaats van wegen en kolommen van de viaducten hun bepaling kregen. Er zijn door de dienst verkeer verschillende ontwerpen gemaakt. Zonder probleem konden die in de golf-structuur worden opgenomen. De verdeling van inbreng werkte perfect en dat is bij verandering van wegen opnieuw zo.

Inbreuk op mijn ontwerp wil dus niet zeggen: verlegging van wegen. 


Een andere verandering valt echter buiten de ontwerp uitgangspunten en vormt wel een inbreuk op mijn ontwerp. 

Mij is in de loop der jaren door de gemeente een enkele maal instemming gevraagd voor aanpassing van mijn ontwerp door verandering van de grenzen van het terrein of door verwijdering van golven. Ik heb dan altijd geantwoord dat het een inbreuk op mijn inbreng zou betekenen en het dan beter is om mijn aandeel te verwijderen. Die inbreuk zou het gelukkige evenwicht dat nu tussen golven en wegen bestaat, tussen het visuele en het functionele karakter ervan, wezenlijk aantasten en de kracht ervan verminderen. Verlegging van wegen is nooit ter sprake geweest. Dat hoeft ook niet want daarover zijn de afspraken helder en zo zijn kleine aanpassingen van wegen in het verleden ook uitgevoerd.